وقتی تصمیم گرفتم وبلاگ قبلی رو تعطیل کنم به خودم گفتم نمیشه که ننوشت. به اين نتیجه رسیدم که فوقش میرم يک وبلاگ دیگه راه میندازم و اونجا خط خطی میکنم. اما نشد. نتونستم راحت با این موضوع کنار بیام. حرفای وبلاگیم رو راحتتر از همیشه قورت دادم. حس میکردم يکی دستش رو گذاشته رو دهنم و تهدید میکنه که حرف نزنم. البته با این/اون شرایط مگه حرفی هم باقی میمونه. اصلاً مگه ما حق حرف زدن هم داریم؟
حالا هنوز باورم نمیشه اینجا دارم از نو شروع میکنم.
* عنوان برگرفته از نام این وبلاگ است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر